Συμβουλές

1. Η διατροφή των καναρινιών αποτελείται από :

- Την μικτή τροφή από σπόρους (γκλάντς, νίζερ, κεχρί, κανναβούρι, λιναρόσπορο, παπαρούνα, βρώμη, μαρουλόσπορο, ρύψεν κλπ), η σύνθεση της οποίας ποικίλει ανάλογα την εποχή και την ράτσα τους.

- Την πρασινάδα, τα φρέσκα φρούτα και χόρτα δηλαδή (μαρούλι, μήλο, ραδίκι, πορτοκάλι, τσόχος, σπανάκι, καρότο, φύτρα κ.ά.) αφού έχουν πλυθεί και στεγνώσει καλά.

- Την τροφή με φρέσκο καλά βρασμένο αυγό ή τις έτοιμες αυγοτροφές.

- Την ειδική άμμο από τριμμένα όστρακα για την χώνεψη του πουλιού.

2. Πριν αποφασίσουμε να πάρουμε κοντά μας ένα καναρίνι, πρέπει να αναρωτηθούμε αν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε ακαταστασία στο δωμάτιο, αν διαθέτουμε χρόνο για καθαριότητα, ιδιαίτερα γύρω από το κλουβί, παρακολούθηση στο ελεύθερο πέταγμά του, και, αν μπορούμε να του εξασφαλίσουμε κατάλληλο χώρο διαβίωσης.

Αν αναλογιστούμε ότι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του πουλιού, περνά μέσα στο κλουβί, καταλαβαίνουμε τη σημασία της κατάλληλης κατοικίας.

Το πουλί δεν πρέπει να νοιώθει το κλουβί σαν φυλακή, αλλά, σαν χώρο στον οποίο μπορεί να αποσύρεται, να νοιώθει ασφαλές, να τρώει, να κάνει μπάνιο και να κοιμάται, κάτι δηλαδή σαν την προσωπική του γωνιά. Αν το πετύχουμε αυτό, το πουλί μετά από κάθε βόλτα επιστρέφει χωρίς δισταγμό στο κλουβί του, υπό την προϋπόθεση βέβαια, ότι δεν το έχουμε συνηθίσει να τρώει εκτός κλουβιού.

Το καναρίνι είναι ένα δραστήριο πλάσμα που του αρέσει η κίνηση. Έτσι, πρέπει να φροντίσουμε ώστε να εκτελεί όλες τις έμφυτες κινήσεις του. Πήδημα από κλαδί σε κλαδί και φυσικά το πέταγμα.

3. Κατάλληλη θέση κλουβιού

Τα καναρίνια, αλλά και άλλα πουλιά, όταν βρίσκονται χαμηλά στο έδαφος, δεν νοιώθουν ποτέ ασφαλή, γιατί αισθάνονται την απειλή ενός αρπακτικού πουλιού που μπορεί να τους επιτεθεί από ψηλά.
Για να μη δημιουργηθεί χωρίς λόγο ανησυχία, τοποθετούμε το κλουβί όσο πιο ψηλά γίνεται. Ιδανική θέση είναι στο ύψος των ματιών μας. Έτσι διατηρούμε οπτική επαφή, ελέγχουμε το κλουβί και το πουλί δεν φοβάται.

Η θέση αυτή πρέπει να είναι σε ευάερο και ευήλιο δωμάτιο, χωρίς ρεύματα. Τουλάχιστον μια πλευρά του κλουβιού πρέπει να προσφέρει κάλυψη. Ένα κλουβί ανοικτό από όλες τις πλευρές – στο κέντρο δωματίου- θα προκαλέσει ανησυχία στο πουλί. Μια φωτεινή γωνιά κοντά σε παράθυρο, αλλά όχι άμεσα εκτεθειμένη στον ήλιο, είναι η καλύτερη περίπτωση.

Τα πουλιά έχουν ανάγκη από υγιεινό κλίμα, καθαρή ατμόσφαιρα, που σημαίνει, ότι η κουζίνα με τους διάφορους ατμούς είναι ακατάλληλη για μόνιμος χώρος διαβίωσης, ενώ στο δωμάτιο που μένουν πουλιά δεν πρέπει να καπνίζουμε. Ιδανική θερμοκρασία είναι 20 βαθμοί C, αλλά το πουλί μπορεί να ανεχθεί και τους 10 βαθμούς C, υπό την προϋπόθεση ότι η μεταβολή της θερμοκρασίας θα γίνει σταδιακά (όχι απότομα).
Χαμηλή υγρασία πρέπει επίσης να αποφεύγεται, αφού μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στα πουλιά όταν πρόκειται να γεννήσουν.

4. Εξοπλισμός

Συνήθως μαζί με το κλουβί θα μας προτείνουν μικρές βεργούλες από σκληρό ξύλο ή πλαστικό για να κάθεται το πουλί. Οι βέργες με ομαλή επιφάνεια δεν επιτρέπουν φυσιολογική φθορά των νυχιών. Επιπλέον, δεν προσφέρουν ελαστικότητα στα πηδήματα των πουλιών, με αποτέλεσμα μακροχρόνια, να προκαλούν κακώσεις στις αρθρώσεις τους.

Προτείνουμε λοιπόν την αντικατάστασή τους με φυσικά ξερά κλαδιά από δέντρα που δεν έχουν ραντιστεί, όπως τα οπωροφόρα, η κουφοξυλιά, η σημύδα, η φιλλύρα, η σφένδαμος, η φουντουκιά και άλλα μη δηλητηριώδη.
Τα κλαδιά αυτά έχουν άνισα πάχη και έτσι, για να στηριχθούν σε αυτά τα πόδια των καναρινιών, χρειάζεται διαφορετική προσπάθεια, πράγμα που αποτελεί καλή άσκηση.

Για να στερεώσουμε τα φυσικά κλαδιά, τους κάνουμε από μια σχισμή σε κάθε άκρο, τα κόβουμε στο σωστό μήκος και τα τοποθετούμε σε δύο απέναντι κάγκελα. Καλό είναι να μην τα στήσουμε πολύ κοντά το ένα με το άλλο, έτσι ώστε, για να πηδήξει το πουλί ανάμεσά τους, να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει τα φτερά του, πράγμα που του δίνει ευκαιρία κίνησης & άσκησης. Δεν πρέπει επίσης να βρίσκονται πάνω από τα κύπελλα τροφής & νερού.
Οι βέργες αυτές, πρέπει να πλένονται και να αντικαθίστανται συχνά, για λόγους υγιεινής.

Ένα καλό κλουβί διαθέτει ταϊστρες που τροφοδοτούνται απʼέξω. Έτσι, απλουστεύεται η καθημερινή αναπλήρωση τροφής και νερού, αφού δεν χρειάζεται να βάζουμε το χέρι μας στο κλουβί, κάτι που τρομάζει και το πιο εξοικειωμένο με τον άνθρωπο καναρίνι. Μια καλή λύση είναι τα αυτόματα συστήματα ταϊσματος και ποτίσματος, που στερεώνονται στα κάγκελα και εφοδιάζονται απʼέξω.

Σημαντικό αντικείμενο εξοπλισμού είναι ο χώρος του μπάνιου, που είναι πολύ αγαπητό στα καναρίνια και συχνά νοιώθουν έντονα διάθεση να βυθιστούν στο νερό. Απολαμβάνουν να τσαλαβουτούν, να κτυπούν τις φτερούγες τους, να ραντίζουν το σώμα με νερό και το φτέρωμά τους, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που βυθίζουν και το κεφάλι στο νερό και βγαίνουν τελείως βρεγμένα. Στη συνέχεια, κάθονται σε μια βέργα και αφιερώνουν το χρόνο τους στην φροντίδα του φτερώματός τους.
Το μπάνιο, είναι ιδιαίτερα σημαντικό στη ζωή ενός καναρινιού.

Άμμος: Το συρτάρι στο δάπεδο του κλουβιού καλύπτεται από ειδική άμμο για πουλιά που όχι μόνο συγκρατεί ακαθαρσίες, αλλά επίσης τρώγεται και φτάνοντας στο μυώδες στομάχι του πουλιού, βοηθάει την πέψη, και συντελεί στο «άλεσμα» των σκληρών τροφών. Στο εμπόριο θα βρείτε διαφόρων εταιρειών, για τα περισσότερα είδη πουλιών. Μπορεί να τοποθετηθεί και στη βιταμινοθήκη.

Στην αγορά διατίθενται ειδικά αμμώδη φύλλα, (sand sheets), σε διάφορα μεγέθη, για να αλλάσσονται εύκολα και τακτικά. Τοποθετούμε το σωστό μέγεθος φύλλων από λειασμένη άμμο στο δίσκο στο κάτω μέρος του κλουβιού.
Τα φύλλα από λειασμένη άμμο είναι κατασκευασμένα από φυσικά ανόργανα άλατα και κοχύλια και προσφέρουν στο πουλί ασβέστιο και μέταλλα που έχει ανάγκη, και συγχρόνως το περπάτημα πάνω σ'αυτά έχει σαν αποτέλεσμα να λειάνουν τα νύχια και το ράμφος φυσικά. Συνιστάται να αντικαθίσταται με νέο τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα για να προστατεύσετε το πουλί από μόλυνση και να διατηρηθεί η υγιεινή του κλουβιού.